Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
αποσώστρα — η [αποσώνω] 1. η γυναίκα που αποσώνει, αποτελειώνει, επισφραγίζει την κουβέντα μιας άλλης με επίκαιρο γνωμικό ή παροιμία 2. αυτή που σχολιάζει συστηματικά κι επιδέξια συμβάντα και περιστατικά του χωριού 3. η ράφτρα που αποτελειώνει στα γρήγορα τα … Dictionary of Greek
θεοτοκίον — το (Μ θεοτοκίον) [θεοτόκος] τροπάριο που αναφέρεται στη θεοτόκο και επισφραγίζει σειρά τροπαρίων, αντιφώνων κ.λπ.,ή ακολουθεί μεμονωμένα τροπάρια (εξαποστειλάρια, δοξαστικά κ.λπ.) … Dictionary of Greek
σφραγιστής — ο, ΝΑ [σφραγίζω] υπάλληλος που ενεργεί σφράγιση αρχ. 1. τίτλος Αιγυπτίων ιερέων που σφράγιζαν το θύμα πριν από τη θυσία 2. μάρτυρας που υπογράφει και επισφραγίζει μία διαθήκη … Dictionary of Greek
Αθήνα — Πρωτεύουσα της Ελλάδας, από τις 18 Σεπτεμβρίου 1834, και του νομού Αττικής, το μεγαλύτερο πνευματικό, βιομηχανικό και οικονομικόεπιχειρησιακό κέντρο της χώρας. Βρίσκεται σε Β πλάτος 37° 58’ 20,1’’ και μήκος 23° 42’ 58,815’’ Α του Γκρίνουιτς. Στην … Dictionary of Greek
Σούτσος — Επώνυμο μεγάλης φαναριώτικης οικογένειας, η οποία καταγόταν από την Ήπειρο, και κατ’ άλλους από τη Βουλγαρία, και είχε εγκατασταθεί στην Κωνσταντινούπολη πριν από την άλωση, με το επώνυμο Δράκος. Μετά την άλωση, η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην… … Dictionary of Greek
